Slytherin - żyj jak oni...

Zauważyłam, ze robimy z forum operę mydlaną. Dlatego, jest jeszcze jedna możliwość, a mianowicie - sesja.
Dla osób nie wiedzących co to jest:

Skąd? Po co? Dla kogo?

Niejeden pasjonat i miłośnik RPGów na pewno wie co to znaczy nie móc grać z powodu braku pokrewnych mu dusz - czyli z braku innych RPGowców w otoczeniu. Na szczęście szybko rozpowszechniająca się sieć internetowa zmieniła nieco ich sytuację. Teraz można nie tylko odnaleźć we własnym mieście podobne „zagubione dusze”, ale i spróbować swych sił w grze poprzez kabelki internetu. Chyba jedną z pierwszych form grania przez sieć był PBM (Play By Email), który opierał się na wysyłaniu przez MG do każdego z graczy maile, w których opisywał zarówno sytuację, jak i to, co robią inni gracze po wcześniejszym przeedytowaniu treści. Dużo z tym roboty (choć zapewne istnieją sposoby grania emailowego wymagające mniej pracy). Podobnie gra na chatach i poprzez komuniatory jest niewygodna i wiele z nią zamieszania. Zebranie odpowiedniej ilości osób o jednej porze i granie przez określony czas jest uciążliwe, a i wiele bałaganu powstaje podczas takich sesji przez co biedny MG ma wiele roboty. Pewnie dlatego kolejnym krokiem dla tych, którzy wolą siedzieć przed ekranem komputera lub nie mają z kim grać, był pomysł stworzenia PBFu.

Z czym to się je?

Tajemniczy skrót PBF pochodzi od angielskich słów Play By Forum, czyli granie poprzez forum. Rzecz jasna pomysł zrodził się podczas rozszerzania się popularności for internetowych, które stały się łatwo dostępne, wielotematyczne i przede wszystkim łatwe, miłe i przyjemne w użytkowaniu. Na czym polega gra przez forum? To dużo łatwiejsze, niż mailowanie, a do tego dostępne dla wszystkich, nawet tych, którzy nie biorą udziału w sesji. Przede wszystkim potrzebny jest Mistrz Gry i gracze, którzy są chętni zagrać (normalne ). Zakładają odpowiedni temat w przeznaczonym do tego miejscu na forum i już mogą zacząć zabawę

Na tym forum http://lastinn.info/ można przejrzeć różne takie sesje. Nasze, byłyby oczywiście w klimatach Hogwarckich. Nie byłoby latania z jednego wątku na drugi, nudnej opery mydlanej. Dla zrozumienia o co mi chodzi, wkleję przykładową sesję.

MG (mistrz gry)
Tego dnia było zimno. Przeraźliwy wiatr dmuchał i huczał na wszystko co stanęło na jego drodze. Nikt nie wychodził z domu, chyba, że było to bardzo konieczne.
Ku zdziwieniu innych, grupka ślizgonów z trudem maszerowała ulicami Hogsmeade. Rozglądali się na wszystkie strony, szukając przyjemnego schronienia. Znaleźli go w Świńskim Łbie.
Pub był przepełniony i nieprzyjemny, jak zwykle zresztą. Uczniowie zajęli miejsca przy wolnym stoliku i zaczęli ze sobą rozmawiać. Po jakimś czasie, gdzieś w innym kącie rozległa się szamotanina, w wyniku której oberwał jeden z czarodziejów. Leżał i syczał z bólu, krzycząc różne przekleństwa.
- To upiór Wrzeszczącej Chaty się na Tobie zemścił! - Krzyknęła staruszka i stanęła zgrabnie na stole. - Znam tą historię....
- Nie zmyślaj, stara kobieto! - Krzyknął jakiś mężczyzna.
- Milcz. Dobrze wiem co się wydarzyło tego zimowego wieczora....
Pewien mężczyzna, imieniem Maron, wybrał się do Wrzeszczącej Chaty, ale już nie wrócił. Nikt nie wie co tam się wydarzyło. Ale ja wiem, że to upór który przebudził się po 30 latach!

Gracz:
- Musimy to sprawdzić i to prędko. - Mruknęła. - Wiem że to coś, jest niebezpieczne.

Gracz 2:
- A jeżeli po prostu tam zamieszkał?
___________________

Sesja toczy się dalej tak, że w końcu postanawiają się tam wybrać, a MG naprowadza ich na różne ślady i delikatnie daje im do zrozumienia jak fabuła ma się dalej toczyć. Nie może być tak, że gracze sami sobie ją wymyślają. O nie

Chcę wiedzieć, co o tym myślicie?